Ludwig Mies van der Rohe

Ludwig Mies van der Rohe

De invloed van Ludwig Mies van der Rohe op de moderne architectuur is van vergelijkbare omvang als die van Le Corbusier en Frank Lloyd Wright. Mies van der Rohe (Aken, 27 maart 1886 – Chicago, 17 augustus 1969) was een Duits-Amerikaans architect en meubelontwerper. Zijn architectuur kenmerkt zich door heldere afgemeten vormen, mooi ogende hoekoplossingen en het gebruik van glas, staal en natuursteen. Het motto “Less is more” vat zijn stijl goed samen. De vorm moest teruggebracht zijn tot het minimum, maar dat minimum moest wel perfect doordacht zijn qua verhoudingen en materialen.

Na een opleiding tot meubelontwerper ging hij aan de slag bij Peter Behrens, bij wie hij Walter Gropius en Le Corbusier ontmoette.  Voor de wereldtentoonstelling van 1929 in Barcelona ontwierp Mies van der Rohe het Duitse paviljoen: een compositie van strakke rechte vlakken, uitgevoerd in luxe materialen. Ter gelegenheid van deze tentoonstelling werd ook de ‘’Barcelona chair’’ met voetenbank ontworpen, een moderne klassieker die nog altijd in productie is. Begin 1932 ontwierp hij het Mies van der Rohe Haus in Berlijn en in 1930 werd Van der Rohe directeur van het Bauhaus te Dessau, totdat dit in oktober 1932 door de nazi’s werd gesloten.

In deze periode waren de architecten van het ‘’Nieuwe Bouwen’’ zich bewust van hun gevaarlijke positie in het nationaalsocialistische Duitsland en Van der Rohe besloot te emigreren naar de Verenigde Staten. Daar werd hij directeur van de architectuurafdeling van het Illinois Institute of Technology te Chicago, waardoor de Bauhaus idealen zich verder verspreidde in Amerika.